Eyni açılmayır, sökülsə də dan,

Hər zaman yuxusuz, hər an oyaqdır,

Bir çiçək boylanır yol kənarından,

Solunca gözünü yummayacaqdır.

Ayaz qarı haraylayıb,

Gözlətməyib qar ayazı,

Belə qara gəlməyib heç

Xocalının qara yazı.

Ayaq izlərinə dalğa baş çəkir,

Dəniz yoxluğuna inanmır amma,

Getdiyin yollara lalə göz dikir,

Nərgiz yoxluğuna inanmır amma.

Aman fələk, kənar gəz,

Bizlə işin olmasın,

Gözə girir iynələr,

Bizlə işin olmasın.

Mən olan tərəfə boylanmadı heç,

Asıldı köksündən daş sarıtelin,

Könlüm həsrətindən yandı-yaxıldı,

Düşmədi gözündən yaş sarıtelin.

Yenə yuxarıda bərkidib külək,

Bir qədər aşağı çökməsəm, olmaz,

Daxmadır villalar əhatəsində,

Özüm öz evimi sökməsəm, olmaz.

Dünən qədəm qoydum Ağcayazıya,

Kənd miskin çağıma xoş gəldin dedi,

Kədərdən don geydi atamın səsi,

Sönən ocağıma xoş gəldin dedi.

Sənə bel bağladım, belimi qırdın,

Heyf, bəslədiyim ümidə, heyf,

Bizi birləşdirən hər nə ki vardır,

Batacaq bu sərsəm gəmidə, heyf.