Göz ürəyin aynası, ürəkləri gəz, dolan,
Hər qəlbin öz döngəsi, öz dalanı var axı,
Mənim başqadır peşəm, mən münəccim deyiləm,
Amma yaxşı bilirəm, hansı göz hardan baxır.
Haqqına ucaldı, haqqa baş əydi,
Alqışlar qazandı ərməğan kimi,
Nəfsini vaxtında öldürməsəydi,
Yaşaya bilməzdi bir insan kimi.
Nə belə yanırsan, günəşüzlü qız,
Nə boyun bükürsən, durnagözlü qız,
Qərarım qətidi, sözüm sözdü, qız,
İthaf şeirləri yazmayacağam.
Küncə sıxılardı dəcəlliyimiz,
Görəndə atamın dağ vüqarını,
Anam köynəkləri yaxalayardı,
Atam evin nadinc uşaqlarını.
O gün ki qələmdən çəkildi əlim,
Şeiriyyət mələyi "yaz" dedi mənə,
Yanımdan salamsız ötdü sevgilim,
Gözünün gileyi "yaz" dedi mənə!
Göy üzü buludlu, hava da sərin,
Ağaclar elə bil yas tutubdular,
Toy sarayalarındı, vay həyətlərin,
Mağarlar kədərdən pas tutubdular.
Azərbaycan dili! Sənin hər sözün
Açardır misilsiz bir xəzinəyə,
Bakı bir üzündür, Təbriz bir üzün,
Dar gəlir bu boyda yer xəzinəyə!
