Azərbaycan dili! Sənin hər sözün Açardır misilsiz bir xəzinəyə, Bakı bir üzündür, Təbriz bir üzün, Dar gəlir bu boyda yer xəzinəyə!
Yarandın bəşərin sübh-səhərində, Qoruyub saxladın öz nizamını, Yaşadır tarixin zirvələrində Saz Dədə Qorqudu, söz Nizamini.
Şairlər önündə xaqanlar gülünc, Tarix adlarına yazıb min eyib, Babəkin qolunu doğrayan qılınc Vaqifin dilini kəsə bilməyib.
Azğın fitvaçılar neçə don geyib, Diri buraxmayıb "müştərisini", Nəsimi bir dəfə "Ənəlhəqq" deyib Soyub öz diliylə öz dərisini.
Yazdığı hər misra bir acı tikan, Demə, sancılanlar susacaqdılar, Dilimiz Sabirdən asılı ikən Sabiri dilindən asacaqdılar.
Bəzən ağlasaq da düşmən güləndə, Taleyə tərs baxıb, qıcanmadıq biz, Kar olduq, kor olduq yeri gələndə, Amma lal olmağı bacarmadıq biz.
Tükənməz ümmandır indi söz dünyam, Yatmıram xəzinə qoruyan kimi: Millətlər dilindən quruyur, anam, Ağaclar kökündən quruyan kimi.
|
