Haqqına ucaldı, haqqa baş əydi, Alqışlar qazandı ərməğan kimi, Nəfsini vaxtında öldürməsəydi, Yaşaya bilməzdi bir insan kimi.
“Əl tutmaq Əlidən qalıbdır”-deyə Gözləməz kimsədən qarşılıq, əvəz, Dünya dağılsa da, haram tikəyə, Halal çörəyini o qurban verməz.
İnsan məftunudu, sevgi əsiri, Yaxın buraxmayıb nifrəti, kini, Məzar tək qoynunda gizlədib sirri, Bəyan etməyibdir başdaşı kimi.
Gizlində inciyib, gizlində küsüb, Qəlyana boşaldıb ürəyini o, Çox süfrə başında çox çörək kəsib, Kəsməyib kiminsə çörəyini o.
Ümid çiçəkləri qara bitsə də, Qoymaz ürəyini ala duman-çən, Hara üz tutsa da, hara getsə də, Çıxmaz halallığın əhatəsindən.
Hər dəfə deyər ki soruşanlara, Elin "sağoludur" mənim səmərəm, Allah mənə versin, mən insanlara, Mənim olmayanı mənimsəmərəm!
O bir ağsaqqaldır, onu el sevir, İncidib qəlbini qırmaq günahdır, Belə insanların diriykən evi, Öləndə məzarı ziyarətgahdır. |
