Yonmuşam evimdə qəm heykəlini,

Həsrətdən-hicrandan gözüm ac olmur,

Məndən inciyibdi anam gəlini,

Bizdə süpürgəyə ehtiyac olmur.

Qürurlu insan da heç əyilərmi,

Ölüncə şax qaldı atamın qəddi,

İsti evimizi isti kürk kimi

Elə bil əynindən çıxarıb getdi.
 

Oğlumun evini görəydim dedin,

Bu istək səsləndi son nəfəsində,

Sən mənim evimi görmək istədin,

Bəxt sənə çox gördü öz evini də.

Ay bacım, könlünü ver həqiqətə,

Ellər alqış desin bu məhəbbətə,

Qovuşsun hər dəfə haqq ədalətə,

Sən ayağa qalxıb hökm oxuyanda.

İnsan əzabları, istirabları

Hər ləhzə içimdən qoparır məni,

Bəzən bir kəpənək, bəzən bir arı

Alıb qanadına aparır məni.

Çay nədir, ümman keçirəm,

Dağ-qaya bilmirəm, ana,

Sən gedən yoldan özümü,

Saxlaya bilmirəm, ana.

Anam xəstələnib, anam nə gündə,

Gözümün önündə saralır anam,

Bu zəif harayda, boğulan ündə,

Məndən uzaqlaşır analı dünyam.

Bağlamayın qapıları,

Anam gəlmədi, gəlmədi,

Yol üstünə çıxın barı,

Anam gəlmədi, gəlmədi.