Anam xəstələnib, anam nə gündə, Gözümün önündə saralır anam, Bu zəif harayda, boğulan ündə, Məndən uzaqlaşır analı dünyam.
Boğub istəyini, həvəsini də, Anam arzuların o tayındadır, Daha əzizləmir nəvəsini də, Daha öz canının harayındadır.
Bu dərdin əlindən qocalıram mən, Gəncliyim üz tutur o bir Allaha, Anam böyrü üstə düşdüyü gündən, Şadlıq evimizi tərk etmiş daha.
Ürəyim dözməyir kimsəsizliyə, Ana sözündədir dünyanın dadı, Anamın gözündən düşəndə, niyə, Bu dünya şüşə tək parçalanmadı?!
|
