Nura can atırdı çiçəklər, güllər,

Dərd yağır etmişdi yollarımızı,

Çəkib boyumuzu uzadan illər

Uzada bilmədi paltarımızı.

Yol verin, ölüm çəkilsin,

Rəvamı zülm çəkilsin,

Üfürün, külüm çəkilsin,

Közümü göstərin görüm.

İlişib qalmısan səhərdən bəri,

Axa da bilmirsən buludlar kimi,

De, hansı dəryadan buxarlanmısan,

Yağa da bilmirsən buludlar kimi.

Yurdundan ayrı düşənin,

Damağı daddan olurmuş,

Qapısı qonaq-qaradan,

Ocağı oddan olurmuş.

Açıldı göylərə yerin ağuşu,

İldırım yenəmi tək gətirəcək,

Ya rəbb, səngiməsə bu yaz yağışı,

Keçəllər, kosalar tük gətirəcək.

Yolun işıqsa, yolun dan,

Keçər ölümdən, olumdan.

Vaxtında tutsan qolundan,

Sənindir Mirdamət Əziz.

Səhralar quru dənizi,

Dağlar- bu dənizdə gəmi,

Torpaqda da batır adam

Sularda batdığı kimi.

Məqbulmu vermişəm imtahanları,

Yəni doğurdanmı, mən tələbəyəm,

Anacan, versənə göz aydınlığı,

Ay ata, bilmirsən sən hələ bəyəm - 

                                    Mən tələbəyəm?!