Haraylar, bir kimsə yetişməz dada,
Zamanın yumruğu dişini tökər, Qızdan ana olmaz, oğuldan ata,
Durub yetim-yetim boynunu bükər
Adam qocalanda, lap qocalanda.
Evin yıxılmasın, a Mirzə Cəlil,
İxtiyar qocanı etmisən zəlil,
Gəzir kənd-kəsəyi, dolaşır eli,
Məmmədhəsən əmi eşşək axtarır.
Saxla, saxla görüm bu hücumu sən,
Uşağın üstünə niyə cumursan,
Təmənna güdürsən, rüşvət umursan,
Bu qız hardan alsın sən istəyəni?!
Görüş dikəldəndə ayrılıq yıxdı,
Hava tək dəyişdi insanın halı,
Ömür həm görüşdü, həm ayrılıqdı,
Ömür yolu üstə gözləmə zalı.
Hamı haqqa baxır, haqqı görən yox,
Eynək mərkəzdədi, göz əyalətdə,
Oxuyan Əlidir, oynayan Vəli,
Çalğı mərkəzdədi, səs əyalətdə.
Yurdundan ayrı düşənin,
Damağı daddan olurmuş,
Qapısı qonaq-qaradan,
Ocağı oddan olurmuş.
Şair, ətrafına baxsana bir an,
Yanından təltifli qocalar keçir,
Zəmanənin alçaq qapılarından
Əyilə-əyilə ucalar keçir.
Elimi-obamı salamat görüm,
Şikəstim olmasın, şilim olmasın,
O kəsdən çəkinim, qorxum ki barı
Dəvəsindən böyük filim olmasın.
