Şair, ətrafına baxsana bir an, Yanından təltifli qocalar keçir, Zəmanənin alçaq qapılarından Əyilə-əyilə ucalar keçir.
Keçir nəvazişə möhtac bir nəsil, Cəsarətlə vermiş imtahanları, Yox, yox imperiya əsgəri deyil Sovetlər yurdunun qəhrəmanları!
Hərdən o dövlətin gələndə adı, Qocalar qəlbində bir sual duyur: Vətən şəhidləri xiyabandadır, Bəs şəhid vətənlər harda uyuyur?!
Sən gidi dünyanın hökmünə bir bax, Qocalar qurumuş oduncaqdılar, Qocalar ömürlük aldanmış uşaq, Təltiflər baş qatan oyuncaqdılar.
Onları piştaxta üstə yan-yana Görəndə mat qaldım bu qiymətinə, Təltiflər alınmış qan bahasına, Təltiflər satılır su qiymətinə.
Elə nəvələr də o vaxtdan bəri Tez-tez babaları hörmətdən salır: Dava illərinin xatirələri Boyat xörək kimi qabaqdan qalır.
Amandır, vurmayın söz yaraları, Qəlbləri şüşədən kövrək deyilmi, Nəvaziş, ehtiram görsünlər barı Kişilər dünyadan köçənə kimi.
|
