Göy üzü buludlu, hava da sərin,

Ağaclar elə bil yas tutubdular,

Toy sarayalarındı, vay həyətlərin,

Mağarlar kədərdən pas tutubdular.

Azərbaycan dili! Sənin hər sözün

Açardır misilsiz bir xəzinəyə,

Bakı bir üzündür, Təbriz bir üzün,

Dar gəlir bu boyda yer xəzinəyə!

Elə qarışıb ki, dünyanın işi,

Qorxaq da özünü qoçaq sanıbdı,

Üzün qara olsun a toyuq kişi,

Arvadın nə yaman xoruzlanıbdı.

Arif olan xam xəyala qapılmaz.

Qeybə çəkər əyri gözdən tiri pul,

Bir fürsətdi, itirilsə tapılmaz,

Bir quşdu ki, uçsa, dönməz geri pul.

Qış gəlir, kənd-kəsək qərq olur qara,

Titrəyir böyük də, əsir uşaq da,

Kimin geyinməyə paltarı yoxsa,

Onu öz əyninə geyinir şaxta.

Sirr kimi saxlayıb sirri babalar,

Dur o nağılları harayla, çağır,

Bizi aldadıbdı Piri babalar,

Göydən alma düşmür, göydən daş yağır.

Mən qanad açıram siz axan zaman,

Uçub yetişirəm birtəhər sizə,

Yetişib tuturam ayağınızdan,

Quyruqlu ulduzlar deyərlər sizə.

                              Müəllif

Ulduz var, bərq vurur çən arxasında,

Ulduz var, gözündən nur qapılmayır,

Nədən göy üzünün gen yaxasında

Axan ulduzlara yer tapılmayır?