Mən olan tərəfə boylanmadı heç,
Asıldı köksündən daş sarıtelin,
Könlüm həsrətindən yandı-yaxıldı,
Düşmədi gözündən yaş sarıtelin.
Xoşdu mənə, çək sinəmə dağları,
Kəpəzindən, Murovundan yoxdu, yox,
İsti yayı döndərirsən sərt qışa,
Baxışının qırovundan yoxdu, yox.
Yenə yuxarıda bərkidib külək,
Bir qədər aşağı çökməsəm, olmaz,
Daxmadır villalar əhatəsində,
Özüm öz evimi sökməsəm, olmaz.
Dünən qədəm qoydum Ağcayazıya,
Kənd miskin çağıma xoş gəldin dedi,
Kədərdən don geydi atamın səsi,
Sönən ocağıma xoş gəldin dedi.
Xalq artisti Şövkət Ələkbərovanın xatirəsinə
Sözümün içindən söz çıxır mənim,
Yazda tumurcuqdan gül çıxan kimi.
Sənə bel bağladım, belimi qırdın,
Heyf, bəslədiyim ümidə, heyf,
Bizi birləşdirən hər nə ki vardır,
Batacaq bu sərsəm gəmidə, heyf.
Gözlərin yol çəkir yol qırağında,
Baxışından baxış oğurlayıram,
Damlalar süzülür yanaqlarına,
Yağışından yağış oğurlayıram.
