Mən bizim gənclərə ulu Tanrıdan

Əbədi səadət arzulayıram,

Qışın şaxtasında, qarında belə

Sönməyən məhəbbət arzulayıram.

Bu gidi dünyanın faniliyini

Gərək dönə-dönə dərk eləyəsən,

Sınayıb, sınaqdan çıxarmadığın

Kimsəyə nəbadə ərk eləyəsən.

Hər dövrün öz hökmü, öz hikməti var,

Hürkürəm tökülən yarpaqlarımdan,

Kəlməni maqqaşla çıxarardılar,

İndi söz tökülür dodaqlarımdan.

Bilmirəm qəmlənim, yoxsa sevinim,

Fələk qəzəbini bərk edən gündü,

Bir ellər gözəli ata evini,

Bir ana dünyanı tərk edən gündü.

Hər kəsdən paksa da, hər kəsdən zərif,

Yoxdur dodağında dodaq izləri,

Qan-yaş axıtmayıb hələ gözləri,

Mələklər nə bilir məhəbbət nədir?!

Darasın telini sözlərim sənin,

Tutaşsın köksündə közlərim sənin,

Belə ki, tutubdur gözlərim səni,

Mən sənin qəlbini fəth edəcəyəm.

Elə sən özün də bir dilə bəndsən,

Sevgi pıçıldayır axı hər çiçək,

Nəyi qurdalasan, nəyi tərpətsən,

Bu evdə "Vağzalı" səsi verəcək,

Bu qızın toyuna nə qalıbdı ki!

Arxası qışadı, üzü bahara,

O hansı buluddu, üzür bahara,

Dikildi hamının gözü bahara,

Nə gözəl açıldı bu yaz səhəri.