Bizim xeyrimizə işləmir zaman, Zamanın üstündən adlayasıyam, Həsrət-çaxmaq daşı- qığılcımından Qəfil alovlanmış ot tayasıyam.
Mələksən, qanadsız doğulduğundan Göydə qalammırsan, yerə düşürsən, Sənin məhəbbətin dəryada tufan, Heyf, qayığımdan yan ötüşürsən,
Hələ loğmanların kəşf etmədiyi Ən şirin məlhəmsən, can dərmanısan, Heç zaman, heç yerdə çəkməzdim çiyin, Kəsildiyim həyat imtahanısan.
Vüsalın ölünü dirildə bilər, Həsrətin dirini öldürən kimi, Dərdi göz yaşınla yu, qəlbimə sər, Onda duyacaqsan nə çəkdiyimi.
Sevgisiz həyatın nə mənası var, Sənə can verərəm, mənə can desən, Sənsiz cənnətdə də tutmaram qərar, Gələrəm arxanca, haracan desən.
Yaman yanıqlıyam intizarından, Daha dərd çəkməyə qalmayıb gücüm, Bezmişəm dünyanın əzablarından, Qoy köçüm qəlbinə yaşamaq üçün. |