Dərd əkdirib qəm biçdirir, bara bax, Qartallara hökm eləyən sara bax, Dağlarının başındakı qara bax, Demə, dərdi-səri yoxdu dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Halalı yox, haramına cəm vurur, Günahsızı həm vurdurur, həm vurur, Nə olsun ki, ədalətdən dəm vurur, Tülküsü çox, şiri yoxdu dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Əllərimi üzüb neçə sənəmdən, Nizələri gəlib keçib sinəmdən, Nağılını eşitmişəm nənəmdən, “Biri vardı, biri yoxdu” dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Qəriblərin harayına gəlirəm, Gözlərinin qan yaşını silirəm, Altını da, üstünü də bilirəm, Bilmədiyim sirri yoxdu dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Yer üzünün səthi para-paradı, Harasını tərpədirsən, yaradır, Çox gündüzü gecəsindən qaradır, Nur saçası zəri yoxdu dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Çeşid-çeşid hiylələri, fəndləri, Qaçaq-quldur yığnağıdır bəndləri, Al geyinib şəhərləri, kəndləri Bəzənsə də, xeyri yoxdu, dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
Vətənidir Mirdamətin dayağı, Torpağından çəkilməsin ayağı, El bağında bitən güllər sayağı Güllərinin mehri yoxdu dünyanın, Burdan yaxşı yeri yoxdu dünyanın, Yurddan yaxşı yeri yoxdu dünyanın.
|
