Hələ yadımdadı son görüşümüz, Elə bil ömürdən-gündən ayrıldım, Ağac öz kökündən qopduğu kimi Anamdan ayrıldım, səndən ayrıldım.
Neçə bahar ötdü, neçə qış ötdü, Bir axşam üz tutub vətənə döndüm, Elə darıxmışdım səninçin elə, Mən səndən qopmuşdum, mən sənə döndüm.
Səni aralıdan görüb tanıdım, Bir körpə uşaqla qoşa gedirdin, İnana bilmədim gördüklərimə- Çırpıb eşqimizi daşa, gedirdin.
Bir köhnə tanışım tutub qolumdan, Söylədi: "duruxma əbəs yerə sən", Uşaq bağçasında işləyir o qız, Bağça uşağıdır yanında gedən.
|
