Düşəndə dumana, çiskinə, çənə, Tanrıdan dilərik biz aydınlığı, Köçürüb tarixin qan yaddaşına, Yaşadar yolçunu iz aydınlığı.
Pak olan hər ürək – bir Kəbə kimi, Təmiz ruh can üstə sərdabə kimi, Oxunar sözbəsöz kitabə kimi, Könül saflığıdır üz aydınlığı.
Yolu bəxt nuruna keçilmişlərə, Hikməti boyuna biçilmişlərə, Haqqın sovqatıdır seçilmişlərə, Xas olmaz hər kəsə söz aydınlığı.
Fikrin qanadını ilham açdırar, Yarımçıq deyil ki, tamam açdırar, Sübh çağı zirvədə göz qamaşdırar Hər zülmət gecənin öz aydınlığı.
Bəxtinə bir gözəl hafizə düşsə, Qələmdən damlayan kağıza düşsə, Kağızdan adlayıb ağıza düşsə, Verin Mirdamətə göz aydınlığı.
|
