Hər maşın kamandan sıyrılan bir ox, Qurbanların sayı yüz deyil, mindir, Dərdə bax, həyatda maraqlardan çox, Yollarda maşınlar toqquşur indi.
İnsanın insana yox mərhəməti, Ölüm marafonu-hamı ötüşür, Kobud qəzaların əksəriyyəti İpək yollarının payına düşür.
Yolumuz rəvandır, yolumuz hamar, Həqiqət belədir, sən haqqı danma, Çoxalır yollarda yaxşı maşınlar, Yaxşı sürücülər azalır amma.
Üzülür boğazlar, qırılır qollar, Yuyulur, yollardan getmir qan izi, Dünən səadətə yetirən yollar Bu gün fəlakətə aparır bizi.
Yoxsa qəlbimizin işığı sönüb, Bu zülmü qıyırıq yoldaşa, yara, Göydən “İldırımlı yollarla” enib Düşürük qan gölü asfalt yollara.
Sürücü “göstərir” məharətini, Kəsir şırnaq-şırnaq qan aralığı, Al rəngə boyayıb yolun səthini, Qeyb olur asfaltın üz qaralığı.
Taleyin hökmünə ağız büzürük, Guya rəqib şeytan, biz isə pirik, Havada uçuruq, suda üzürük, Nədənsə quruda gəzə bilmirik.
Cavanca qalırıq, yaşa dolmuruq, Sükan arxasından boylanan şirik, Yorğana-döşəyə möhtac olmuruq, Yolda-yolağada ölüb gedirik.
A zərif bacılar, a qərib ana, Dayanıb kənarda, əlinizdə su, “Yaxşı yol” deməyin evdən çıxana- Yaxşıya yozulmur yolun yaxşısı.
Hər maşın kamandan sıyrılan bir ox, Qurbanların sayı yüz deyil, mindir, Dərdə bax, həyatda maraqlardan çox, Yollarda maşınlar toqquşur indi.
|
