Kim deyir ki, bu dünyada Ariflərə zaval yoxdur, Nəyə desən, vaxt tapılır, Yaşamağa macal yoxdur.
Dərdlə qoşa nahardasan, Həm yeyir, həm yeyilirsən, Sanki qovaq ağacısan, Vaxt ötdükcə əyilirsən.
Yaxınlaşır yolun sonu, Əsən hicran küləyimi, Avazıyıb rəngin-ruhun, Çöhrən payız çiçəyimi?!
Əkəmmirsən, biçəmmirsən, Kəl qocalıb, xış dayanıb, Payızdan qorxursan, yəqin, Arxasında qış dayanıb.
Inanmır göz yaşlarına, Zəmanənin yoxdur rəhmi, Bir gün rüzgar vurub səni Yıxar qoca palıd kimi.
Ürək qızdırıb kağıza, Qələmə bel bağlamısan, Göz dolusu gülməmisən, Söz dolusu ağlamısan.
|
