Qalxsana, yuxuna noğulmu yağır, Ov, başı üstünü aldıranındır, Tez yatıb gec duran nə bilsin axı, Səadət gec yatıb tez duranındır.
Dağ kimi gözümdə çən oyanmasam, Qoşduğum nəğməni yurda kim yayar, Səhər açılınca mən oyanmasam, Üfüqdə günəşi kim salamlayar?!
Qiblədən əsinti gətirən yelə Üzümü çevirib düz dayanıram, Axşamlar günəşdən gec yatsam belə, Səhərlər ülkərdən tez oyanıram.
Incə rübabımla gəlirəm dilə, Məni görməyəndə qövr edir günəş, Gündüzlər gözümdə dolansa belə, Gecələr könlümdə dövr edir günəş.
Üfüqdən göz vurur mənə hər səhər, El-aləm bilir ki, günəşpərəstəm, Ani qığılcımım alova dönər, Sağ qalan sonuncu atəşpərəstəm.
Parlayan şeh deyil güldə-gülşəndə, Gözümdən çəmənə yaş düşür mənim, Məni qınamayın, axşam düşəndə Elə bil başıma daş düşür mənim.
Kəhkəşan yoludur yolu Tanrının, Gözlərim günəşin ağ telindədir, Ömrümü uzatmaq ulu Tanrının, Günümü uzatmaq öz əlimdədir.
|
