Yeriyir üstünə dərd yığın-yığın, Adamı məzar tək udur qayğılar, Adı bədnam olmuş qəbristanlığın Çölündə içindən artıq ölü var.
Əlimiz göylərə açılan əldi, Gözümüz min ildir göylərə baxır, Göydən alma düşdü, sonra daş gəldi, İndi də torpağa başdaşı yağır.
Heç kəsdə o ovqat, o əhval durmur, Ömür ki, dopdolu zəhirmar camı- Adamın qolundan tutub qaldırmır, Tabutundan tutub qaldırır hamı.
Fərqi yox, yolumuz dərəmi, dikmi, İçiboş oyuğuq- duyğusuz, hissiz, Layla çalınanda sevinirikmi, Yasin oxunanda kədərlənək biz?!
Babamız dostluğu amal seçibdir, Təklənə-təklənə gör nə gündəyik, Tarixin daş dövrü çoxdan keçibdir, İndi ürəklərin daş dövründəyik. |