Çiçəklər solur payızda,
Arılar sozalan kimi,
Sancıram gəlib-gedəni,
Sözlərim mozalan kimi.
Yaylaqlar yas tutur, Allah,
Ellərə xas tutur, Allah,
Könlümü pas tutur, Allah,
Güzgünü toz alan kimi.
İnsanlar əsəbi, gərgin,
Səmada quşlar didərgin,
Ceyranlar azalır hər gün,
Vurğunlar azalan kimi. |
