Sevincə şərik çıxar, Qəmi bölər səməni, Təbiəti dirildər, Özü ölər səməni. Müəllif
Vaxtsız xəzanı duyunca Saralan çəmən, gül – anam, Yanaqdan şeh tək süzülən Göz yaşın əmən gül – anam.
Bağımın gülü varıydı, Xarı bülbülü varıydı, Örpəyi, tülü varıydı, Necoldu həmən gül – anam?!
Kim deyir, hədər yaşadı, Gözündə kədər yaşadı, Səməni qədər yaşadı Adı tək - Səməngül anam.
|
