Haqq yenə mərhəmət göstərəydi kaş, Yer ilə, göy ilə sirdaş olaydım, Sağ ikən bu yurda layiq vətəndaş, Öləndə qaraca bir daş olaydım.
Öləndə qaraca daş olsa bədən, Sanaram taleyim bar-bəhərlidir, Elə qara daşlar görmüşəm ki mən, Qızıldan, gümüşdən çox dəyərlidir.
Axirət əbədi, ömür-gün qısa, Düşünən-daşınan daşa dönəydim, Özümdən yuxarı boylanmaqdansa, Özümdən aşağı diyirlənəydim.
Təbəssüm qonaydı dodaqlarına, Tanrının üzünə baxa biləydim, Qəflətən toxunub ayaqlarına, Gündə bir nadanı yıxa biləydim.
Tanrı istəməz ki, zəhmətim itsin, Hərdən daş bəxtimi öyərsə, bəsdir, Nə bitir, torpağın köksündə bitsin, Bağrımdan bir mamır göyərsə, bəsdir.
Yadlar boğazıma ilan da salar, Dostum, dediyimi deyəcəyəm mən, Alçaqlar arxanca qolazlasalar, Gəlib topuğuna dəyəcəyəm mən.
Sevin bu şeirimi əzbərləyəndə, Mən ki istəmərəm dərd səni əysin, Qönçə arzuların daşa dəyəndə Mənim kimisinə, arzula, dəysin.
Min zaval görsəm də bu yıxhayıxda, Sildim ürəyimdən qəzəbi, kini, Dönüb başdaşına bir məzarlıqda, Yaşatdım bir insan xatirəsini.
Göy üzü Allahın, yer üzü sizin, Kim deyir, Tanrının üzünə ağam, Məni göy üzünə atan dinsizin Dönüb təpəsinə çırpılacağam.
Şehdə yuyunaram, təmizlənərəm, Süzər gizli-gizli məni çöl-çəmən, Tanrı tərəfindən əzizlənərəm, Şeytan üzərinə şığıyanda mən.
Özüləm, dayağam yer kürəsində, Sına bərkliyimi, gör də, tanı da, Mənə yer tapılsa bünövrəsində, Saxlaram çiynimdə asimanı da.
Axirət qəm səpər qəribliyimə Olub-keçənləri salaram yada, Güllər də mat qalar zərifliyimə, Belə daş olaram daş olanda da.
Yaxın gəl, əzizim, gendə dayanma, Min rəngə boyayar fırçalar məni, Yağışa-yağmura dözərəm, amma Bir damla göz yaşı parçalar məni.
|
