Sən də qismətindən qaça bilmədin, Qəlbinin qəzəbi, nə kini oldu, Özün qapımızı aça bilmədin, Şəklin evimizin sakini oldu.
Sayı bilinməzdir töhfələrinin, Torpaq atamızdır, sən torpaqdasan, Rəngli yaddaşına nəvələrinin, Rəngsiz şəkillərdən boylanmaqdasan.
Təqvimdən qopmayan vərəqdir o çağ, Hər kəs zaman adlı pilləkəndədir, Sənsiz ötən günlər közərən ocaq, Dağılan xəyal tək pərakəndədir.
Dinin nurlu yolu, haqqın əlisən, Gülər, gül arayar, sevilər səsin, Özün yer üzünün dərd heykəlisən, Taleyin qəlblərin qəm əfsanəsi.
Səsin ədalətin, haqqın səsiydi, Yaxşılar köçəndə elin yasıdır, Varlığın elə bil nur kündəsiydi, Yoxluğun bir günəş tutulmasıdır.
Həyat yolumuzu sarmış duman, çən, Vida tez səslənmiş dodaqlarında, Dünyadan tək kəfən aparmadın sən, Getdi bərəkət də ayaqlarında.
Kimin nə haqqı var, ruhundan küsə, Yadigar nə varsa, qoyduğun izdir, Həyatın nə qədər hay-küylüydüsə, Məzarın o qədər səs-səmirsizdir.
Atın tərki deyil dünyanın tərki, Salır yəhərindən heç yeriməmiş, Sən elə möhtəşəm bir zirvəsən ki, Başından bir ovuc qar əriməmiş.
O əcəl - ömrünü bitirən ki var, Sanki yanılmışdır, həyəcanlıdır, Sənin o solmayan xatirən ki var, Bizim ömrümüzdən daha canlıdır.
Ruhunla bir növraq, təmtəraq qur ki, Ağa bağışlasın yerini qara, Bu gün ad günündür, əsas odur ki, Doğula bilmisən öləndən sonra. |