Ay ata, ay ana, nurunuz söndü, Heç dözə bilmədik həsrətinizə, Ölüm kağızınız orderə döndü, Haqdan bağışlandı son mənzil sizə.
Yüz yolun içindən düz yolu seçdik, Açıldı qarşıda çöl varaq-varaq, Gəlib qəbristanın yanından keçdik, Sizin ruhunuzu salamlayaraq.
Baxıb uca-uca mərtəbənizə, Yetişib haqladıq qocalığı da, Kor olmuş bəxtimiz qorxuram bizə Çox görə bir çiyin ucalığı da.
Yuxuya möhtacdır gör neçə diri, Uyuyan ölüdür indiki vaxtda, Dünyanın yeganə salamat yeri Qəbristan çölüdür indiki vaxtda.
Qəbristan bu kəndin özündən böyük, Xiyaban paklardan ən pakımızdır, Sizin məzarınız bizim ən böyük, Ən ağır daşınmaz əmlakımızdır. |
