Min bir nəğməsi var saz üstə simin, Sabaha bağlayır ömrü arzular, Giriş qapısında könül evimin, Gözlə görünməyən poçt qutusu var.
Yolumda yarğana dönür hər əngəl, Gedir səhhətim də, vaxtım da buna, Özümə gələndə hər şeydən əvvəl Boylanıb baxıram poçt qutusuna.
Bir qədər ram olun, bir az susun da, Unudum qəlbimin qəm-qübarını, Sevinim, gördükcə poçt qutusunda Tanrının vəhy dolu məktublarını.
Düzüm misralara könül varımı, Məni yaratmağa sövq elə, ya Rəbb, Sənin nur kündəsi məktublarını Çevirim nəğməyə şövq ilə, ya Rəbb.
Duyğu qanadında gecələsəm də, Qələmlə min xalı toxuyuram mən, Alın yazısını hecalasam da, İlahi vəhyini oxuyuram mən.
Köhnə şeirlərlə yaşa doluram, Həsrətlə açıram poçt qutusunu, Elə kövrəlirəm, elə doluram, Görəndə könlümün boş qutusunu.
Olur möcüzəsi hər müqəddəsin, İlahi, ölüyəm, yoxsa diriyəm, Mənim hər misramda duyulur səsin, Sənin dediyini yazan biriyəm |
