Hüsnündə gözəllik duyuram mən də, Fikrin əzəlidir, sözün başıdır, Üçrəngli bayrağı yelləndirəndə, Külək Azərbaycan vətəndaşıdır. Müəllif
Qəlbimi qərq edən sükuta rəğmən Gözümü çıxarır, saçımı yolur, Bir nəğmə yayılır, elə bir nəğmə, Söz mənim, musiqi küləyin olur.
Titrəyir qönçələr könül bağında, Ürəyim gəlmir ki, birini dərim, Yel əsir ömrümün xəzan çağında, Tökülür dibimə xatirələrim.
Min oyun çıxarır vəhşilər kimi, Külək gah ulayır, gah nərə çəkir, Hardan bilmək olar, səadətdimi, Yoxsa fəlakətdi yedəyindəki?!
Əsib ürəkləri didəndən sonra Duyuruq hökmünü bitirdiyini, O da bir qonaqdır, gedəndən sonra Görürük gələndə gətirdiyini.
Qarnı tox olsa da, gözləri acdır, Dərələr usanıb, duman-çən bezib, Yelkənli qayıqlar yelə möhtacdır, Yelkənsiz qayıqlar küləkdən bezib.
Tamah üstələməz imanı, dini, Göylərin qiyamət qoparmağı var, Kələyin misqalla gətirdiyini Küləyin batmanla aparmağı var.
Oynadır atını tufan içində, Qəfil aralığı qatandır külək, Rastına çıxanı bir an içində Vurub dağıdanda atamdır külək.
Mötəbər məqamdır mən ucaldığım, Sözüm cahillərə kəsilir qənim, Üz-üzə gələndə məmnun qaldığım, Yeganə rəqibim küləkdir mənim.
Zərbə-zorbaları unutmuşam mən, Çünki yetirmişəm qorxunu qətlə, Küləkdə qəddimi dik tutmuşam mən, Yelə əyilmişəm məmnuniyyətlə.
Allah ətəyindən yapışır bəndə, Qulam, əyilirəm şahım dağlara, Külək aparmasa, mən kövrələndə Heç yetə bilərmi ahım dağlara?!
Şəfadır ruhumda gəzintiləri Dərdimi hardasa itirib gəlir, Tanrı dərgahının əsintiləri Anamın ətrini gətirib gəlir.
Qulaq kəsilirəm adi səsə də, Çıraq sönmək üzrə, mənzil uzaqdır, Sözümü mələklər yetirməsə də, Küləklər Tanrıya çatdıracaqdır.
Küləkdir, gəzirəm çölü-çəməni, Gözüm yumulanda könlümə varsın, Küləkli havada dəfn edərsiniz, Qoy məni dünyadan külək aparsın. |
