Ətəkdə cığırlar boşalır, dolur,
İgidlər zirvəyə yol açmaqdadır,
İşıqda daşın da kölgəsi olur,
Hünər zülmətlərə nur saçmaqdadır.
Qəlbim hökm edir ki, təzə yolla get,
Sevincə əl uzat, qəmə sinə gər,
Nadanın sifəti sönmüş planet,
Qananın çöhrəsi günəşə bənzər.
Bir zaman vücudum qara zindandı,
Ürəyim-işığa can atan dustaq,
Yaxşı ki, ruhumun şamları yandı,
Qaralır, qaralsın hücrəmdə çıraq.
İndi həyatımın hər günü-cümə,
Yerin təbəssümü, göyün gülüşü,
Gedirəm, Allahın nuru könlümə,
Şeytanın işığı gözümə düşür
|
