Ömrün zirvəsindən qanrılıb baxdım, Andım o günləri, susub, kiridim: Anamın əlindən yapışıb qalxdım, Yarın əllərindən tutub yeridim.
Ömrümün körpəlik dövrünə vardım, Səksənib ayıldım hər gələn səsə, Ana laylasına yatıb-durardım, Əbədi yataram, yar ağı desə.
Al-əlvan boyanır uşaqlıq dünyam, Orda maraqların min sirri vardır, Ömrün dan yerinin ülkəri anam, Qürub çağlarının günəşi yardır.
Kövrək xatirələr sətir-sətirdir, Yadıma düşəni yazıram, qalsın, Məni bu dünyaya anam gətirdi, Məni o dünyaya yar yola salsın.
Ömrümə qış gəlir, könlümə bahar, Duysun duymayanlar bu həqiqəti: Mənim taleyimin iki üzü var- Ana məhəbbəti, yar məhəbbəti.
|
