Sözümün üstündə dura bilmədim, Səni unutmağa çatmadı gücüm, Dünən qapınıza gəlmişdim, gülüm, Qara bayramıma çağırmaq üçün.
Dodağından qopan duanın səsi, Elə bil izimə düşüb gəlirdi, O səsin adlayıb keçdiyi təpə Əynimə geydiyim qara qəbirdi.
O qəbrin üstündə ağlama bir də, Yolma otlarını, çıxsa da dizə, O qəbri mən çoxdan bağışlamışam Uyuya bilməyən bir qəbirsizə.
Mən ki yerin-göyün söz adamıyam, Məni ağuşuna göyüzü çəkdi, Gördüyün başdaşım- daş qələmimdi, Bu şeri səmaya köçürəcəkdir.
Başını qaldırsan, görərsən məni, Mən sənə göylərdən baxıram, gülüm, İndi sən ölməkdən qorxduğun kimi, Mən də dirilməkdən qorxuram, gülüm!
|
